Advent 2023

Il s’en va loin de la terre
Où dans l’étable il vit le jour.
De son père et de sa mère
Qu’il reste le constant amour,
Qu’il grandisse, qu’il prospère
Et qu’il soit bon père à son tour.Oncques si, chez l’idolâtre,
Il vient à sentir le malheur,
Fuyant la terre marâtre,
Chez nous qu’il revienne au bonheur.
Que la pauvreté du pâtre
Reste toujours chère à son coeur.

Cher enfant, Dieu te bénisse!
Dieu vous bénisse, heureux époux!
Que jamais de l’injustice
Vous ne puissiez sentir les coups.
Qu’un bon ange vous avertisse
Des dangers planant sur vous.

Jij moet deze nederige stal ontvluchten
en de kribbe verlaten die jou hier plaats bood.
Jouw vader en moeder
omringen je met oneindige liefde.
Groei en gedij, groei en gedij,
Je goede vader is bij je op je weg.In het vreemde land waarheen je
vlucht, zal eenzaamheid voor tranen
zorgen. Herinner je dan dat wij
je liefhebben. Kom terug voor een
feestelijk welkom hier. Laten wij,
arme en eenvoudige herders altijd
een warme plek in je hart hebben.

Lief kind, moge God je zegenen!
God zegent u, gelukkige ouders!
Laat onrecht nooit de liefde voor
jou verduisteren.
Laat een engel je gids zijn tegen de
gevaren die je wachten.

– L’adieu des bergers à la sainte famille’ van Hector Berlioz

Gisteravond was de kerstnachtviering in de NoorderLicht-kerk die – inmiddels op klassieke wijze – wordt afgesloten met ‘Go, tell it on the mountain’. Altijd heerlijk om met zoveel energie te eindigen en de viering af te sluiten met zoveel blije gezichten (in het koor en in de rest van de gemeente).

Enige tijd daarna, toen de nacht al bijna was begonnen, mocht ik het Themakoor dirigeren in de kerstnachtmis van de St. Josephkerk. Een totaal andere sfeer maar ook zeer waardevol om mee te maken. Voor en tijdens die viering klonken vele carols en andere kerstliederen, afgesloten met het Ere zij God (over klassiekers gesproken!). Maar daarvoor, gedurende de communie, zongen we ‘L’adieu des bergers à la sainte famille’ van Hector Berlioz. Een stuk uit zijn kerstoratorium ‘L’enface du Christ’ en een van de mooiste liederen die ik ken (überhaupt, niet alleen de kerstafdeling meegerekend). Een feest om dit stuk in te studeren met het koor en ik kan er van alles over vertellen. Maar mijn advies: zoek een mooie uitvoering op en luister er eens een paar keer naar. Betoverende muziek met (voor wie dat wat zegt) een schitterende modulatie en (mijns inziens) een heerlijke mystieke klank die het wonder van kerst precies weet te raken.

Ach, er is zoveel meer prachtige kerstmuziek. ‘A ceremony of carols’ van Benjamin Britten, of ‘A spotless rose’ van Herbert Howells… Maar het daadwerkelijk zingen, of dirigeren, van de muziek maakt het net dat beetje meer bijzonder en daarom is ‘L’adieu des bergers’ voor dit jaar mijn kerstlied.

Ik wens eenieder een zalig kerstfeest en voor volgende week een prachtig nieuw begin!
~Jasper W.

Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door de stralende luister van de Heer, zodat ze hevig schrokken. De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen dat grote vreugde betekent voor heel het volk: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de messias, de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in doeken gewikkeld in een voederbak ligt.’ En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden:

Lucas 2: 8-13

Ik was op bezoek bij een oudere mevrouw. Haar vriendin, waar ze al 52 jaar mee bevriend is, is ziek. Bij haar dagelijkse bezoek in het verzorgingshuis is de kamer van de vriendin plotseling leeg… Uit bed gevallen vannacht en nu opgenomen in het Diak in Utrecht.

Zonder verder na te denken stapt mevrouw in haar auto en zet koers van Zeist naar Utrecht. “Tjonge,” denkt ze, “wat is het allemaal veranderd met die wegen..” Meestal komt ze niet verder dan Zeist.

Maar dan toch belandt ze in de parkeergarage van het Diak en vindt een plekje. Een kaartje is gelukkig niet nodig wegens een defect aan de apparatuur. Bij het binnenlopen van de kamer van haar vriendin fluit ze een speciaal melodietje waardoor ze meteen herkend wordt. Gelukkig wijzen de onderzoeken uit dat er niets is gebroken en dat de vriendin morgen weer naar het tehuis mag. Dan gaat mevrouw weer huiswaarts.

Zonder er erg in te hebben gehad is het inmiddels donker en regenachtig. Vele auto’s proberen naar huis te rijden. Na het verlaten van de parkeergarage rijdt ze een tijdje mee maar weet niet meer waar ze is en hoe naar huis. Ze neemt een goede beslissing en zet haar wagen aan de kant.

Even later fietst een jongedame langs die meteen even stopt. “Kan ik u ergens mee helpen mevrouw?” “Ik ben de weg kwijt en moet naar Zeist.” De jongedame zet haar fiets op slot en stapt in de auto, “Ik rijd wel even met u mee naar Zeist, ik weet de weg.”

Na thuiskomst weigert de jongedame geld voor een taxi terug, 2 euro voor de bus is voldoende.

De volgende dag ligt er een kaart op de deurmat van de oude mevrouw. Afkomstig van de jongedame. “Dank dat ik u even mocht helpen en veel sterkte met uw vriendin”.

In mijn gedachten lees ik de ondertekening “Engel van de Heer”

Een lied dat bij mij opkwam is Panis Angelicum van César Franck:

Brood van de engelen wordt het brood van mensen;
Het brood van de hemel maakt een einde aan de schaduwen;
O, groot wonder;
dienaren, arm en nederig nuttigen hun Heer.

 

 – Jan Willem W.

 

 

 

Kunstwerk ‘zoeken naar de moederlaag’, met teksten uit Genesis 1, Hebreeuws, en Johannes 1 in meerdere talen. Marleen B. Berg, www.mbberg.com

In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was woest en doods, duisternis lag over de oervloed, en over het water zweefde Gods geest. God zei: ‘Laat er licht zijn,’ en er was licht. God zag dat het licht goed was, en Hij scheidde het licht van de duisternis; 5het licht noemde Hij dag, de duisternis noemde Hij nacht. Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag.

Genesis 1:1-5

Kunstwerk ‘zoeken naar de moederlaag’, met teksten uit Genesis 1, Hebreeuws, en Johannes 1 in meerdere talen. Marleen B. Berg, www.mbberg.com

Kunstwerk ‘zoeken naar de moederlaag’, met teksten uit Genesis 1, Hebreeuws, en Johannes 1 in meerdere talen. Marleen B. Berg, www.mbberg.com

Beresjit bara Elohim – in het begin schiep God… , zo begint de bijbel, en de eerste letter van de bijbel is de Bet. Elke letter in het Hebreeuws is een plaatje. Het plaatje van de Bet vertelt een verhaal. Je moet het lezen van rechts naar links. Van onder is de letter gesloten: wat er onder je voeten ligt ken je amper of niet, maar je mag er wel op lopen. Van boven is hij dicht: de hemel is van God, wij zijn op de aarde, laten we daarom maar niet te veel zeggen, zegt de Prediker. En van achteren is hij dicht. Het verleden is voorbij, wat er achter onze rug ligt verdwijnt – wij leven naar de toekomst toe. Laten we dan ook maar op weg gaan, de weg van de Tora, de weg met God.

Deze dagen denken we dan ook aan de weg naar Bet-lechem, het huis van brood. Want het woord ‘Bet’ betekent Huis. ‘In het begin schiep God’ – sommigen vertalen: ‘vanaf het begin schept God’. In ieder geval is Kerst een scheppingsdag, waarin we bij dat nieuwe begin stilstaan, en opstaan.

~Roel B.

In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was woest en doods, duisternis lag over de oervloed, en over het water zweefde Gods geest.
God zei: ‘Laat er licht zijn,’ en er was licht. God zag dat het licht goed was, en Hij scheidde het licht van de duisternis; het licht noemde Hij dag, de duisternis noemde Hij nacht.
Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag.

Genesis 1:1-5

De tekst doet mij denken aan de aarde, gezien vanuit de ruimte, waarbij de ene helft in het licht is (dag), en de andere helft in het donker (nacht). Zie bijgevoegde afbeelding van de Aarde. Bij de morgen of ochtend moet ik denken aan dat de natuur ’s ochtends wakker wordt, aan de mensen, dieren en planten. Als ik wakker word dan denk ik aan wat ik die dag allemaal ga doen. Zo’n nieuwe dag is ook een soort nieuw begin, maar wel anders dan de eerste dag, want elke dag leer je nieuwe dingen. Elke nieuwe dag kun je verder bouwen op wat je de dag ervoor hebt geleerd. Waardoor alles vandaag een beetje makkelijker gaat dan gisteren.

~Thomas P.

We zijn door de doop in zijn dood met Hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden. Als wij delen in zijn dood, zullen wij ook delen in zijn opstanding. 

Romeinen 6: 4, 5

De Abbey op Iona in de vroege ochtend.

Wat een hoopvolle tekst. Een nieuw leven leiden, wie wil dat nou niet? Een vooruitzicht op een nieuw leven dat willen we toch allemaal? Wie de advertenties in de kranten leest kan voor een flink bedrag nu al in een zonnig oord aan een nieuw leven beginnen.

Maar je voelt het al aan, het is een schijnwereld ver weg van zorgen en verdriet. Wat ons in advertenties wordt voorgespiegeld is bedrog, is een verdienmodel.

Wie verder kijkt dan de zwarte letters uit Rom.6 ontdekt dat de liefde van God voor de mens, dé dragende kracht is van het nieuwe leven. En opstaan in Christus betekent voor mij zoiets als je hele leven van vreugde en verdriet in dit ene Licht van de liefde plaatsen.

Het Licht dat ons aanstoot in de morgen. Een vroege morgen waarin we elkaar begroeten rondom doop en dood.  En waarbij we mogen geloven dat de dood niet het laatste woord heeft.

~George J.