Adieu!
| Il s’en va loin de la terre Où dans l’étable il vit le jour. De son père et de sa mère Qu’il reste le constant amour, Qu’il grandisse, qu’il prospère Et qu’il soit bon père à son tour.Oncques si, chez l’idolâtre, Il vient à sentir le malheur, Fuyant la terre marâtre, Chez nous qu’il revienne au bonheur. Que la pauvreté du pâtre Reste toujours chère à son coeur. Cher enfant, Dieu te bénisse! |
Jij moet deze nederige stal ontvluchten en de kribbe verlaten die jou hier plaats bood. Jouw vader en moeder omringen je met oneindige liefde. Groei en gedij, groei en gedij, Je goede vader is bij je op je weg.In het vreemde land waarheen je vlucht, zal eenzaamheid voor tranen zorgen. Herinner je dan dat wij je liefhebben. Kom terug voor een feestelijk welkom hier. Laten wij, arme en eenvoudige herders altijd een warme plek in je hart hebben. Lief kind, moge God je zegenen! |
– L’adieu des bergers à la sainte famille’ van Hector Berlioz
Gisteravond was de kerstnachtviering in de NoorderLicht-kerk die – inmiddels op klassieke wijze – wordt afgesloten met ‘Go, tell it on the mountain’. Altijd heerlijk om met zoveel energie te eindigen en de viering af te sluiten met zoveel blije gezichten (in het koor en in de rest van de gemeente).
Enige tijd daarna, toen de nacht al bijna was begonnen, mocht ik het Themakoor dirigeren in de kerstnachtmis van de St. Josephkerk. Een totaal andere sfeer maar ook zeer waardevol om mee te maken. Voor en tijdens die viering klonken vele carols en andere kerstliederen, afgesloten met het Ere zij God (over klassiekers gesproken!). Maar daarvoor, gedurende de communie, zongen we ‘L’adieu des bergers à la sainte famille’ van Hector Berlioz. Een stuk uit zijn kerstoratorium ‘L’enface du Christ’ en een van de mooiste liederen die ik ken (überhaupt, niet alleen de kerstafdeling meegerekend). Een feest om dit stuk in te studeren met het koor en ik kan er van alles over vertellen. Maar mijn advies: zoek een mooie uitvoering op en luister er eens een paar keer naar. Betoverende muziek met (voor wie dat wat zegt) een schitterende modulatie en (mijns inziens) een heerlijke mystieke klank die het wonder van kerst precies weet te raken.
Ach, er is zoveel meer prachtige kerstmuziek. ‘A ceremony of carols’ van Benjamin Britten, of ‘A spotless rose’ van Herbert Howells… Maar het daadwerkelijk zingen, of dirigeren, van de muziek maakt het net dat beetje meer bijzonder en daarom is ‘L’adieu des bergers’ voor dit jaar mijn kerstlied.
~Jasper W.
