Engelen
Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door de stralende luister van de Heer, zodat ze hevig schrokken. De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen dat grote vreugde betekent voor heel het volk: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de messias, de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in doeken gewikkeld in een voederbak ligt.’ En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden:
Lucas 2: 8-13
Ik was op bezoek bij een oudere mevrouw. Haar vriendin, waar ze al 52 jaar mee bevriend is, is ziek. Bij haar dagelijkse bezoek in het verzorgingshuis is de kamer van de vriendin plotseling leeg… Uit bed gevallen vannacht en nu opgenomen in het Diak in Utrecht.
Zonder verder na te denken stapt mevrouw in haar auto en zet koers van Zeist naar Utrecht. “Tjonge,” denkt ze, “wat is het allemaal veranderd met die wegen..” Meestal komt ze niet verder dan Zeist.
Maar dan toch belandt ze in de parkeergarage van het Diak en vindt een plekje. Een kaartje is gelukkig niet nodig wegens een defect aan de apparatuur. Bij het binnenlopen van de kamer van haar vriendin fluit ze een speciaal melodietje waardoor ze meteen herkend wordt. Gelukkig wijzen de onderzoeken uit dat er niets is gebroken en dat de vriendin morgen weer naar het tehuis mag. Dan gaat mevrouw weer huiswaarts.
Zonder er erg in te hebben gehad is het inmiddels donker en regenachtig. Vele auto’s proberen naar huis te rijden. Na het verlaten van de parkeergarage rijdt ze een tijdje mee maar weet niet meer waar ze is en hoe naar huis. Ze neemt een goede beslissing en zet haar wagen aan de kant.
Even later fietst een jongedame langs die meteen even stopt. “Kan ik u ergens mee helpen mevrouw?” “Ik ben de weg kwijt en moet naar Zeist.” De jongedame zet haar fiets op slot en stapt in de auto, “Ik rijd wel even met u mee naar Zeist, ik weet de weg.”
Na thuiskomst weigert de jongedame geld voor een taxi terug, 2 euro voor de bus is voldoende.
De volgende dag ligt er een kaart op de deurmat van de oude mevrouw. Afkomstig van de jongedame. “Dank dat ik u even mocht helpen en veel sterkte met uw vriendin”.
In mijn gedachten lees ik de ondertekening “Engel van de Heer”
Een lied dat bij mij opkwam is Panis Angelicum van César Franck:
Brood van de engelen wordt het brood van mensen;
Het brood van de hemel maakt een einde aan de schaduwen;
O, groot wonder;
dienaren, arm en nederig nuttigen hun Heer.
– Jan Willem W.
