Het zout der aarde. Kunnen we andere christelijke gemeenschappen bijstaan, solidair met hen zijn? Op Palmpasen steunen we kerkgemeenschappen in Syrië, die na oorlog en aardbeving van zichtbaar en waardevol blijven in de samenleving. Het zijn plaatsen voor hulp, heelheid en hoop.

Uw bijdrage voedt het Kerk-in-Actie restauratiefonds, waarmee kerkgebouwen worden hersteld en christelijke gemeenschappen een thuisbasis in stad of dorp behouden. Zo is onze eigen gemeente in ieder geval een bron van solidariteit, verbonden met christenen in alle delen van de wereld.

Trouwens, hoe zit het met ons eigen zout? Welke rol speelt de NoorderLicht-geloofsgemeenschap in onze maatschappij? Voor wie zijn wij ‘smaakmakers’, een bron van hulp, heling en hoop? Of werkt onze gemeente juist als een oplaadstation, opdat we individueel en ieder naar eigen mogelijkheden onze rol in de maatschappij op ons kunnen nemen?

Bij de collectes op de vijfde zondag van de 40dagentijd staan we stil bij het grote, wereldwijde klimaatprobleem. Wij leven op te grote voet. Maken wij een verschil voor de wereld van nu en die van over 50 jaar? Moet dat? Hoe dan?

In Nederland laat Extincton Rebellion van zich horen. De gewaagde protestacties waaraan jong en oud deelnemen, halen vaak het nieuws. Ook Christian Climate Action (CCA) sluit actief aan met geweldloos protest en getuigenissen rond de klimaat- en ecologische crisis. Dat zijn belangrijke impulsen, ook voor ons kerkgangers.

Toch is de derde collecte deze zondag niet voor deze actiegroepen bestemd. Wij houden het dicht bij huis. We collecteren vandaag voor de ontwikkeling van een duurzame en uitnodigende tuin bij onze eigen kerk. En we beginnen voorzichtig ook met het verzamelen van ideeën, tijd en aandacht voor die tuin. Doe je mee?

  • Maken wij een verschil in een wijk met zoveel steen en grind?
  • Zorgen we voor een potje waarmee de mensen die nu met liefde voor de tuin zorgen net iets meer kunnen doen?
  • Kunnen we van de tuin van de kerk een ontmoetingsplek maken, waar mensen uit de buurt en gebruikers van het gebouw elkaar treffen?
  • Koppelen we de regenpijpen af om met het water het verschil te maken voor jonge planten?

Met inzet van tijd, van deskundigheid en van geld komen we een eind verder. Met gemeenteleden en mensen uit de wijk samen kan er meer. Geïnteresseerd? Stuur een e-mail!

Amnesty International is een wereldwijde beweging van meer dan 7 miljoen mensen die strijden tegen onrecht. In meer dan 150 landen voert Amnesty actie voor gerechtigheid, vrijheid, menselijke waardigheid en gelijkheid.

Dit werk beschermt en versterkt mensen – van het afschaffen van de doodstraf tot het opkomen voor de vrijheid van meningsuiting, en van het beschermen van de rechten van migranten en vluchtelingen tot het strijden tegen politiek geweld en vervolging.

Veel christenen sympathiseren met het werk van Amnesty, omdat het goed aansluit bij christelijke begrip ‘Koninkrijk van God’, een staat van gerechtigheid, vrede én blijdschap (Rom 14:17).

Amnesty International is een beweging die een vuist kan maken tegen onrecht. Die weet waar een verschil gemaakt kan worden, die miljoenen supporters kan mobiliseren. Amnesty doet dat namelijk al meer dan vijftig jaar. Doe je mee?

De afgelopen week was het Amnesty-collecteweek. Collectebus gemist? Geef hier alsnog.

Meer lezen over Amnesty of op zoek naar manieren om praktisch mee te doen? Bezoek de website van Amnesty International.

Premier Rutte zette een komma, wij zien nieuwe vormen van mensonterende, onrechtvaardige arbeidsverhoudingen in onze buurt (Oost-Europese werkers) en wereldwijd. Wij hebben gemerkt dat slavernij van generatie op generatie doorwerkt. En sinds het WK voetbal in Qatar weten we van de omvang en de gevolgen van moderne slavernij.

Vandaag collecteren wij voor arbeidsmigranten in de Golfstaten. Vaak zijn dat christenen, uit Aziatische landen. Ze gingen op zoek naar voldoende inkomen voor de opleiding van hun kinderen, en om hun familie thuis te onderhouden. Deze arbeidsmigranten maken lange werkdagen, krijgen weinig betaald en worden dikwijls uitgebuit. Soms worden zelfs hun paspoorten ingenomen, zodat ze het land niet uit kunnen.

Gelukkig zijn er organisaties die deze christenen opzoeken en verbinden, die bijeenkomsten organiseren, bijbelstudies houden en diaconale handreikingen doen. Help Kerk in Actie mee om dit werk te ondersteunen. Lees hier meer over dit project en verhalen uit de eerste hand.

Het versterken van geloof zal zeker helpen om moed te vatten en vol te houden. Zal het ook leiden tot verzet tegen onrechtvaardige arbeidsverhoudingen? En waar staan wij?

Verdieping?

  • Bezoek de tentoonstelling ‘Kerk en Slavernij’ over onze eigen geschiedenis met slavernij. Tot 19 maart in Het Hernhutter Huis (Lageweg 27, Zeist)
  • Ga op 24 maart naar een lezing ‘In Christus vrij, verbonden met elkaar’ van de Nederlandse Zendingsraad (Utrecht) over de betekenis van vrijheid in Christus
  • Lees meer in een bericht van de International Labour Organization

Het is een groot probleem, vinden wij in Europa. Vluchtelingen opvangen doen we mondjesmaat, maar gelukzoekers horen hier niet. Die komen er niet in en als ze er toch zijn, dan moeten ze terug. Zo nodig met gepast geweld.

Mijn pake was een gelukzoeker. Hij trok na de Tweede Wereldoorlog met mijn beppe vanuit Friesland naar Zeist en verruilde lange dagen zwaar werk tegen een karig loon, voor een vast en goed weekloon, verdiend in een van de zilverfabrieken in Zeist.

Als individu of christelijke gemeenschap zullen wij het vluchtelingenprobleem en dat van de enorme migratiedrang vanuit het Zuiden niet oplossen. Maar we mogen deze – onze –  medemensen niet uit het oog verliezen. We moeten juist naast hen staan. Op zondag 5 maart kunnen we die houding in praktijk brengen:

  • Geef eens aandacht aan de vaak uitzichtloze situatie van mensen en kinderen in vreemdelingendetentie. Ontsteek een kaars en bid voor hen en hun naasten ver weg;
  • Geef naar draagkracht via de collecte voor het werk van Stichting SAVIZ, die praktisch helpt en waarbij ook onze gemeenteleden als vrijwilligers actief zijn;
  • Ga op zondag 5 maart mee naar de maandelijkse wake bij het detentiecentrum in Soesterberg. Laat zien dat je solidair bent, ook al blijft de problematiek reusachtig ingewikkeld.

Voor de wake: meerijden kan. Spreek het af via 0644850965 of ciezw@noorderlichtgemeente.nl

Commissie voor Zending en Werelddiaconaat – Douwe van Barneveld

Veel kerkgangers proberen in de 40dagentijd te versoberen en juist wat meer aandacht te geven aan anderen, of een extra bijdrage te geven aan een goed doel.

Vandaag besteden wij aandacht aan gevangenenpastoraat. Op de website van Kerk in Actie staat het verhaal van Prisca van der Roest, die gevangenen bezoekt. Zij verbindt dat werk aan haar christelijke geloof en aan de werken van barmhartigheid.

Dat de Heer Jezus Christus mensen vrijmaakt, is de kern van het Evangelie. Er loopt een opmerkelijke parallel tussen ons ‘kerkmensen’ en gedetineerden die, ook als ze hun straf hebben uitgezeten en weer ‘buiten’ zijn, niet per se ook vrij zijn. En ook voor niet-gedetineerden is het fijn om af en toe een luisterend oor te krijgen en te beseffen dat je niet alleen bent. Bijvoorbeeld tijdens de ontmoeting rond de kerkdienst of bij een pastoraal bezoek. Daarom sturen we vandaag ook persoonlijke Paasgroeten aan gedetineerden. Een warm en verbindend gebaar, ook voor jezelf.

Want: je bent niet alleen! Er is alle reden tot hoop op beter, om een vrij mens te worden.

Dit jaar is het 70 jaar geleden dat een grote overstroming plaatsvond in Zeeland, Zuid Holland en Noord Brabant. Meer dan 1800 doden werden betreurd, veel vee kwam om, huizen en boerderijen stortten in en een gigantische oppervlakte met gras- en akkerland verziltte. De watersnoodramp is nu herdacht en de media besteedden er de afgelopen weken veel aandacht aan. Kijk voorbeeld de heel informatieve documentaire ‘Het water komt‘ terug. Of kijk naar de speciale watersnoodjournaals. De ramp van 1953 leidde tot veel, heel veel, leed. Pijnlijke herinneringen en verdriet, waarvoor soms nu pas woorden en verwerking gevonden worden.

Maar de ramp leidde ook tot heel veel hulp, vanuit het hele land en zelfs uit alle delen van de wereld. In de protestantse kerk is daarom de eerste zondag van februari elk jaar ‘Zondag werelddiaconaat’. Een dag waarop aandacht wordt gevraagd voor een situatie waaraan we niet zomaar denken en waaraan wij hulp kunnen bieden.

Daarom gaat het vandaag over Bangladesh. In Bangladesh is het water zowel vriend als vijand. Cyclonen veroorzaken regelmatig overstromingen. Die maken het land zeer vruchtbaar, maar vormen ook een gevaar voor de inwoners. Door klimaatverandering nemen cyclonen in kracht en aantal toe. En de zeespiegelstijging bedreigt de toch al beperkte levensruimte van de Bengali.

Die zijn trouwens best gewend om te leven met het water. De rijstteelt is enorm succesvol, juist door de wisselende waterstanden. Vanzelfsprekend ga je in de natte tijd wat hoger wonen, met je familie op een terp. Maar extremer weer met veel meer cyclonen en zeer zware regenval, sterke bevolkingsgroei én de stijging van de zeespiegel bedreigen de voedselvoorziening en het bestaan in de delta. Aanpassen is nodig en veel mensen doen wat in hun vermogen ligt. De kerk helpt om verandering te leren.

Met steun van Kerk in Actie helpen Bengaalse organisaties de bevolking zo veilig mogelijk te leven in dit waterrijke en vruchtbare land. Bewoners worden getraind in klimaatbestendige landbouw. Bij een ramp wordt noodhulp verleend. Kwetsbare gezinnen krijgen geld voor voedsel, maar ook nieuw landbouwgereedschap en zaden van gewassen die tegen zout water kunnen om hun bestaan weer op te bouwen. Zo probeert Kerk in Actie samen met partners in Bangladesh te voorkomen dat nieuwe overstromingen weer op een ramp uitlopen.

En zo helpen wij mee, met onze aandacht en ons gebed. En als het kan met een gift voor dit doel, leven met het water in Bangladesh.

Hier vind je meer informatie over dit project.

In augustus 2022 zijn 33 miljoen mensen in Pakistan getroffen door de heftigste regens ooit. Grote overstromingen zijn het gevolg, een derde deel van het land staat onder water. Er zijn op dit moment meer dan 1200 dodelijke slachtoffers bekend. Vooral in het arme zuiden en zuidwesten zijn miljoenen mensen op de vlucht geslagen. Meer dan een miljoen huizen zijn verwoest of zwaar beschadigd, veel vee is verdronken en besmettelijke ziektes steken de kop op. Het leed is onbeschrijflijk en de nood is hoog. En als het water straks weg is, dreigt honger, want de oogsten zijn vernietigd. Laten we blijven bidden voor de nood in de wereld.

Gelukkig worden wij in de gelegenheid gesteld om daadwerkelijk mee te leven en iets te doen. De collecte is op zondag 25 september bestemd voor de noodhulp die via de partners van Kerk in Actie terecht komt bij de slachtoffers van deze onvoorstelbaar grote ramp. De Centrale Diaconie van de Protestantse Gemeente in Zeist zal de opbrengst verdubbelen.

Klik hier voor meer info en beelden.

De derde collecte is deze zondag bestemd voor wederopbouw van de kerk in Syrië. Na de jarenlange burgeroorlog heeft de kerk in dit land onze steun hard nodig bij de wederopbouw. Herstel van de kerk – het hart van de christelijke gemeenschap – betekent immers herstel van de hele samenleving en hoop voor de toekomst.

Meer dan 90 procent van de mensen in Syrië leeft onder de armoedegrens, voor meer dan de helft dreigt honger. De oorlog in Syrië heeft een nieuw gezicht gekregen: van militair geweld naar een dramatische economische crisis. Er is nauwelijks aan eerste levensbehoeften te komen, laat staan aan bouwmaterialen. Toch is het herstel van kerken het enige wat perspectief biedt. Met een speciaal herstelfonds helpt Kerk in Actie de kerk in Syrië op te bouwen. Want herstel van de kerk betekent herstel van de gemeenschap, en hoop voor de toekomst!

Ook onze gemeente wordt in de gelegenheid gesteld om met gebed, met aandacht en zo mogelijk met geld bij te dragen. Leeft en deelt u mee?

Meer info en video is hier te vinden.

Dit doel houdt ons ook een spiegel voor. Speelt de kerk in ons land, in onze woonplaats een andere rol? Ons eigen kerkgebouw is relatief in goede staat. Maar is dat ook het centrum van onze christelijke gemeenschap? En hoe groot is onze maatschappelijke inbreng eigenlijk als NoorderLichtgemeente en -leden?

 

 

 

 

 

 

Gebrek aan goed onderwijs, werkloosheid, armoede en geweld ontnemen jongeren – Syrische vluchtelingen, en ook de Libanese jeugd – elk perspectief op een betere toekomst. Jongerencentrum Manara in Beiroet vangt ieder jaar duizend kwetsbare tieners uit deze wijk op. Het centrum voelt voor hen als een tweede thuis: ze krijgen huiswerkbegeleiding, een vaktraining, psychosociale hulp of kunnen er terecht voor een partijtje tafelvoetbal of airhockey.

Veel jongeren hier zijn een doel in hun leven verloren door alle misère,” aldus de directeur van het centrum. “Wij bieden hun een veilige plek, ruimte om anderen te ontmoeten, tijd om met de Bijbel bezig te zijn, maar ook een opleiding waarmee ze praktisch aan de slag kunnen.”

Ook dit is een werk van liefde en bevrijding. Lees hier verder en geef steun.