Improviseren
In de zesde maand zond God de engel Gabriël naar de stad Nazaret in Galilea, naar een meisje dat was uitgehuwelijkt aan een man die Jozef heette, een afstammeling van David. Ze heette Maria en ze was nog maagd. […] De engel zei tegen haar: ‘Wees niet bang, Maria, God heeft je zijn gunst geschonken. Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet Hem Jezus noemen. Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, en God, de Heer, zal Hem de troon van zijn vader David geven. Tot in eeuwigheid zal Hij koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn koningschap zal geen einde komen.’
[…] Maria zei: ‘De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.’ Daarna liet de engel haar weer alleen.
Lucas 1:26-27, 30-33, 38
Geven is vaak zoveel makkelijker dan ontvangen. Ik denk dat veel van ons daar wel een voorstelling bij kunnen maken. Over voorstellingen gesproken! Vorig jaar volgde ik lessen theatersport. Dat is een vorm van theater, waarin improviseren centraal staat: het doen met dat wat nu is. Improviseren betekent ‘ja’ zeggen met hoe (het spel van) de ander zich aandient, zonder je er tegen te verzetten. Dus start je medespeler de scène met ‘Hallo mam, moet je horen wat ik nu van de buurvrouw hoorde!’, dan heb je dat te accepteren, te ontvangen. Vanaf dat moment bén je de moeder en ga je met die werkelijkheid verder – ook al heb je geen idee hoe het verhaal gaat. En zo ontwikkelt de scène zich steeds verder, over en weer. Eigenlijk is theatersport een vorm van voortdurend oefenen met ontvangen. Steeds weer uitgaan van een nieuw, verder verdiept, begin. Met soms heel onverwachte wendingen!
Omarmen hoe het leven zich aandient. Ook de lijfspreuk van de oud-Griekse filosoof Epictetus: Sommige dingen hebben we onder controle, en andere dingen niet. In allerlei gesprekken en lessen leert hij hoe je je vanuit die houding kunt gedragen, hoe je op situaties kan reageren. Oefenen in je denkhouding, en als de situatie erom vraagt die misschien wel drastisch veranderen.
Accepteren, ontvangen, oefenen, vertrouwen. En misschien wel een beetje improviseren.
~Jorika B.